Insulinooporność to zaburzenie metaboliczne, które często wiąże się z otyłością i nadciśnieniem tętniczym, a nieleczone może doprowadzić do cukrzycy typu 2. W przypadku tego zaburzenia organizm ma obniżoną wrażliwość na działanie insuliny, a co się z tym wiąże produkuje ją w nadmiarze. O poprawę tego stanu walczy się głównie poprzez dobór odpowiedniej diety. Czy są także inne możliwości?
W dniach 9-10 marca odbyła się w Warszawie III Konferencja naukowo-szkoleniowa „Insulinooporność, problem XXI wieku”. To spotkanie skierowane do specjalistów: lekarzy, dietetyków, psychologów i fizjoterapeutów. Tematem tej edycji była insulinooporność w różnych grupach wiekowych, od pacjentów pediatrii do geriatrii.
Jednym z wykładowców był prof. dr hab. Paweł Bogdański, kierownik Katedry i Zakładu Leczenia Otyłości, Zaburzeń Metabolicznych oraz Dietetyki Klinicznej na Uniwersytecie Medycznym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Jest on jednym z autorów pracy dotyczącej wpływu podawania probiotyku wieloszczepowego na zawartość we krwi lipopolisacharydu (LPS) i profilu kardiometabolicznego u otyłych kobiet w wieku pomenopauzalnym. (Praca dostępna jest w zasobach PubMedu: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29914095).
Podczas wykładu „Kardioprotekcyjne właściwości preparatów probiotycznych – czy mamy na to dowody?” profesor Bogdański nawiązał do tego badania, zwracając szczególną uwagę na kwestię insulinooporności. Przedstawił opinię, że owszem dowody się pojawiły, ale nie dotyczą one wszystkich probiotyków, a tylko konkretnych szczepów. Dzięki przyjmowaniu probiotyku udało się uzyskać istotne zmniejszenie stężenia insuliny we krwi oraz tzw. indeksu insulinooporności (HOMA-IR), a także poprawę innych elementów profilu kardiometabolicznego: LPS, glukozy, masy tłuszczowej, kwasu moczowego, całkowitego cholesterolu, cholesterolu LDL, triglicerydów i obwodu brzucha.
Po części wykładowej nastąpiły warsztaty, które dotyczyły m.in. wykorzystania medycyny stylu życia w profilaktyce chorób metabolicznych, żywienia osób aktywnych, a także innych wyzwań terapeutycznych, jakie stoją przed specjalistami, którzy na co dzień pracują z pacjentami z insulinoopornością.